Aby upewnić się, że dobrze zrozumieliście zasady liczenia procesorów w środowiskach wirtualnych dla SQL Server, warto zapoznać się z poniższymi przypadkami (przykłady pochodzą z mojej sesji na MTS 2009).
Przypadek I.
Mamy tutaj 4 instancje SQL Server Standard, które funkcjonują na maszynie fizycznej. Brak tutaj maszyn wirtualnych. System operacyjny ma dostęp do dwóch, 2 rdzeniowych procesorów. Potrzebujemy tutaj 2 licencje procesorowe. Zgodnie z przytoczonym wcześniej równaniem A=2, B=0; A+B = 2
Przypadek 2.
Mamy tutaj 4 instancje SQL Server Standard, 2 funkcjonują na maszynie fizycznej, 2 na jednej maszynie wirtualnej. System operacyjny na fizycznej maszynie ma dostęp do dwóch, 2 rdzeniowych procesorów. System wirtualny ma dostęp do 2 procesorów wirtualnych. Potrzebujemy tutaj 4 licencje procesorowe. Zgodnie z przytoczonym wcześniej równaniem A=2, B=2; A+B = 4.
Przypadek 3.
Mamy tutaj 4 instancje SQL Server Standard, 2 funkcjonują na 1 maszynie wirtualnej, 2 na drugiej maszynie wirtualnej. System operacyjny na maszynie fizycznej ma dostęp do dwóch, 2 rdzeniowych procesorów, na maszynie fizycznej nie ma jednak SQL Server. Pierwszy system wirtualny ma dostęp do 2 procesorów wirtualnych, drugi podobnie. Potrzebujemy tutaj 4 licencje procesorowe. Zgodnie z przytoczonym wcześniej równaniem A=0, B=2+2; A+B = 4.
Przypadek 4.
Mamy tutaj 4 instancje SQL Server Standard, 2 funkcjonują na 1 maszynie wirtualnej, 1 na drugiej maszynie wirtualnej, 1 na trzeciej maszynie wirtualnej. System operacyjny na maszynie fizycznej ma dostęp do dwóch, 2 rdzeniowych procesorów, na maszynie fizycznej nie ma jednak SQL Server. Pierwszy system wirtualny ma dostęp do 2 procesorów wirtualnych, drugi do 2, trzeci do 2. Potrzebujemy tutaj 6 licencji procesorowych. Zgodnie z przytoczonym wcześniej równaniem A=0, B=2+2+2; A+B = 6.
Mam nadzieję, że teraz licencjonowanie SQL Server w przypadku licencji procesorowych będzie dla Was jaśniejsze 🙂
